Sen, ben, biz.

Kimin hayatınıza ne zaman, nasıl dokunacağını bilemiyorsunuz.  Bir farkındalık yoluna çıkmış iseniz, bazen durakta beklerken, bazen yemek arasında, bazen de rastgele uğradığınız bir yerde, bazen de satır aralarında denk geliyorsunuz bir cümleye, bir çift göze, sizin için yepyeni bir ruha… Adım atmaktan korkmaz, bakışlarınızı kaçırmaz iseniz, bilmediğiniz bir pencere açılıveriyor karşınıza… Gördüklerinizi, hissettiklerinizi yorumlamak, anlamak, sindirmek ise zaman alıveriyor bazen. Kapının altından sızan ışığı görüyorsunuz da onu açıp oradan ilerlemek için zaman vermeniz gerekebiliyor… Önemli değil; ne zaman, nasıl, kimin tarafından açıldığı o kapıların, o pencerelerin. Siz bir adım daha ilerlediniz mi; bir adım daha sadeleştiniz mi taşıdığınız yüklerden? Bir adım daha yaklaşabildiniz mi kendinize, ruhunuza? Bir adım daha kabul ettikçe kendinizi, bir adım daha yaklaştınız mı etrafınızdaki insanlara? Bir adım daha görebildiniz mi büyük resmi, sıyrılıp etiketlerinizden, size empoze edilenlerden, ben gerçekten kimim, neden buradayım dediniz mi? İçinizdeki sevgi çoğaldı mı? Çoğaldıkça içinizdeki ışık parlamaya, etrafınızı aydınlatmaya başladı mı? Başladıysa ne mutlu size. Ne mutlu bize. : )

"Ben senim, sen de bensin". Tenimiz, ırkımız, ruhumuz bambaşka olsa da ilişkiliyiz birbirimizle. Sen güzelleştikçe, güzelleşirim ben de. Sen benden öğrenirsin, ben senden. Yürümeye, kapıları aralamaya, pencereleri açık tutmaya devam edelim mi birlikte? Kim bilir, bu yolculukta daha neleri kucaklayacağız. Yolun nasıl şekil alacağını düşünmektense, gel sevgiyle, sadelikle, ekelim tohumlarımızı toprağa. Birlikte renklendirelim patikaları, büyüttüğümüz çiçeklerle. Birlikte sulayalım ektiğimiz tohumları. Bol bol gezelim, yakalım, yayalım ruhumuzun ışığını. Aldığımız yolların altındaki kategorilere takılmadan, deneyimlediklerimizle, gözlemlediklerimizle, paylaştıklarımızla, Dünya'mızı daha aydınlık bir yer haline getirmek  amacımız olsun. Ne dersin?

Sevgiyle,

Æ